گفتمان، به طور ساده ابزار نظری مجموعه افعال انسانی عصر امروز است که در قالب یک دوره زمانی خاص تولد می یابد، نشو و نما دارد، گاه می میرد و گاه تا نسلها قدرت تاثیرگذاری دارد.
اجازه دهید به جای مفهوم پردازی های متداول از توسعه که در پیچ و تاب سیاست، نحیف و رنجور شده، بدون مقدمه و پیرایه با نسل جدید از توسعه واقعی بگوییم.
چرا نوروز از پس هزاره ها و انواع و اقسام حکومت ها و ادیانی که بر ایران گذشته همچنان از اصلی ترین آداب ملی توده ای عظیم از ایرانیان فلات ایران است؟ پرواضح است که بدون هیچ آلایشی و صرفا بر اساس پاکی و برکت زمین بنیان نهاده شده است و همه ادیان و حکومتها در طول تاریخ به زمین به عنوان سمبل زایندگی احترام گذاشته و مردم از برپایی مراسمات خود آزاد بوده و هستند.
همچون نوروز که سرسبزی و طراوت فراگیر دارد، ایده ما از گفتمان توسعه؛ توازن، فراگیری و همه جانبه بودن بر تمامی پهنه استانمان است، تمامی امور مردم را در بر گیرد و چنان در زندگی مردم نهادینه شود که به نوعی به مطالبه عمومی تبدیل شود. توسعه باید فارغ از بازی های سیاسی پی ریزی شود تا در گذر احزاب و دولتها خدشه ای در پیشرفت و همراهی مردم ایجاد نشود. توسعه ای که بر اساس نقاط قوت و فرصت استانمان در جهت کاهش ضعف و تهدید بنیان نهاده شده باشد و هر حزب و دولت و مدیر و مسئولی را مجبور به ادامه آبادانی کند.
توسعه باید بر اساس داشته هایمان پایه ریزی شود، استانی با حدود ۷۰۰ کیلومتر ساحل با گرمترین و غنی ترین آب جهان، استانی طولی، با معادن غنی رو و زیر زمینی و درون دریایی. نخلستانها، رودهای دایمی و پایین دست بودن استانمان در رودهای غیر دایمی.
بعد صنایع عظیم نفت و گاز و پتروشیمی، خطوط لوله عظیمِ گاز و خوراک که استان را در می نوردند.
و سپس مردمی دریانورد و تجارت پیشه، کشاورزانی سخت کوش و نسل جوانی تحصیل کرده و مستعد.
تا همین جا کافیست، سخت افزار و مغز افزارمان کامل است و ضلع سوم توسعه را باید برنامه ریزی کنیم؛ نرم افزار.
بر دریا تاکید کنیم، توسعه بنادر صیادی و به ویژه تجاری، در کنارِ داشتن بزرگترین بازراچه های ماهی و میگو، ساخت ویلاپارکهای ساحلی، پلاژهای مدرن و زیبا.
دست از آلوده کردن بیشتر جنوب استان برداریم، به وسط و شمال استان نیز بپردازیم، با صنایع غیرآلاینده و سبز پایین دستی پتروشیمی و پالایشگاههای کوچک میعانات گازی. هم زمان تاسیس دانشگاه صنعتی در مرکز استان که با دانشگاه خلیج فارس هم افزایی ایجاد نماید و همچنین دانشکده های تخصصی دانشگاههای کشور در دیگر شهرستانها. صنعت با دانشگاه جان می گیرد و می بالد.
آهن را جوری بر زمین پر سخاوت و به موازات استان طولی مان ریل گذاری کنیم که حداکثر مردم از آن استفاده کنند، خودمان به تاسیس هواپیمایی بومی (ایرلاین) اقدام کنیم، هواپیما و ریل، صنعت و تجارت را با هم رونق می دهیم.
روان آبهای سطحی را با سد و آبخوان داری و آبخیزداری جهت طرحهای کشاورزی توسعه می دهیم و از شور شدن بیشتر زمینهایمان جلوگیری می کنیم.
و اینگونه توسعه را همه جانبه و فراگیر پی ریزی و پیگیری می کنیم. همه باید باشند همه اقشار و متخصصین. و فراموش نکنیم که ” کلکم راع و کلکم مسئول”.