صنعت و دانشگاه
دانشگاه همواره به عنوان مرکز تجمع و تربیت نخبگان، مورد توجه جوامع در حال توسعه و توسعه یافته بوده است. بیتردید اگر دانشگاه در مسیر صنعت قرار بگیرد میتواند به پشتوانه اساتید با تجربه و نیروی جوان دانشجو، موجب ثمربخشی و تغییرات بنیادین در بخشهای مختلف گردیده و همگان را نسبت به شرایط آینده امیدوارتر و چرخ کند و کهنه صنعت را به موتور خلاق و پویا تبدیل نماید.
دانشگاه عقبه تئوریک صنعت است. هر چه بین تئوری و الزامات عملی و صنعتی فاصله بیشتری باشد، درک مشترک این دو قطعه پازل و فهم این دو نسبت به هم کمتر خواهد شد. از اینرو اولین و مهمترین قدم، وحدت و یکپارچگی صنعت و دانشگاه و باور مدیران این دو حوزه به وابستگی به یکدیگر است. مدیران صنعت باید باور داشته باشند که اگر به دنبال پیشرفت و خلاقیت در حوزه خود هستند راهی جز تکیه به نیروهای نخبه و دانشگاهی ندارند. در مقابل اساتید و مدیران دانشگاهی نیز نباید خود را بی نیاز از بازار کار بدانند. هنگامی تولیدات علمی و مقالات ارزشمند خواهند بود که تبدیل به ثروت شوند و این مهم بستری جز صنعت ندارد.
استان بوشهر با دارا بودن توانمندیهای بالقوه فوق العاده در حوزه اقتصادی و با داشتن نیروهای توانمند و سخت کوش، همه ظرفیت های پیشرفت و دگرگونی اقتصادی را دارد، اما متاسفانه بدلیل غفلت های شدید تاریخی و با وجود نعمت های عظیم خدادادی، بدلایل متعددی که در آینده ذکر خواهد رفت، از چرخه توسعه ای که لایق آن است عقب مانده است. در این باره بیشتر خواهیم گفت…
دکتر غلامرضا هوائی
استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران